- соягӣ
- [سايگي]1. он чи дар сояҷой парвариш ёфта бошад2. меваи дар соя хушк карда шуда: мавизи соягӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
барфгир — [بر ف گير] хусусияти замин, минтақа, кӯҳ ё ҳар чизе, ки бо сабаби сардӣ ё баландии зиёд ё соягӣ доимо ё вақти зиёде барфпӯш аст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мавиз — [مويز] ангури хушконида; мавизи бедона хушконидашудаи ангури кишмиш, ки майда ва бедона мешавад; мавизи обҷӯш ангуре, ки дар маҳлули ишқор ғӯтонда, баъд хушк карда шудааст; мавизи соягӣ ангури кишмиши бедона, ки дар соя хушк карда мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ